به گزارش مشرق به نقل از خبرآنلاین اهم مطالب این مصاحبه در ادامه می‌آید:

•[درباره تایید انتخابات مجلس ششم پایتخت، پس از نامه شورای نگهبان به مقام معظم رهبری]شورای­نگهبان عقب­نشینی نکرد بلکه بر سر مواضع خود ایستاد و هفتصدهزار رای مردم را باطل کرد، بیش از این نمی­توانست کاری انجام دهد. دلیل تایید انتخابات تهران، شگفت­آور بودن این انتخابات و پیروزی قاطع و بدون حرف­وحدیث اصلاح­طلبان بود. با این حال این نهاد تاجایی که توانست بر سر مواضع خود ایستاد و سرانجام نیز با جایگزین­کردن فردی به جای آقای رجایی، انتخابات را تاییدکرد. فردی که در انتخابات بعد مجلس، حتی یک رای هم به رای­های او افزوده نشد. یعنی سقف جایگاه آن­ها در جامعه، همان بود و تا به حال هم اگر کم نشده­باشد، مسلما افزایش نیافته است. به نظر می­رسد این، رمز مقاومت در برابر انتخابات آزاد است.
•مجلس ششم یک قدم محسوب می­شد، البته نه یک قدم معمولی بلکه یک قدم بزرگ. ارزیابی غیرواقع­بینانه این بود که ما فکر می­کردیم بخش­های دیگر حکومت به قانون اساسی و رای مردم احترام می­گذارند. این ارزیابی ما ارزیابی خوش بینانه­ای بود و گمان می­کردیم این افراد حاضرند رای مردم را بپذیرند و قاعده بازی را رعایت کنند. ما در مجلس ششم با جریانی روبه­رو بوده­ایم که جز قدرت هیچ­چیز را نمی­شناخت. این گروه، رسیدن به قدرت را با هر ابزاری مجاز می­شمرد و اندیشه­های ماکیاولیستی را تحت ابزار و شعارهای مقدس، گسترش داد. یکی از بزرگ­ترین دستاوردهای مجلس ششم، افتادن پرده از صورت این جریان بود.
•مشارکت قبل از انتخابات اولویت­های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود را اعلام کرد. حداقل لیدرهای اصلاحات برنامه داشتند. ... ما در پایان مجلس ششم عملکرد این مجلس را منتشر و اعلام کردیم که این برنامه­های ما قبل از ورود به مجلس بود و و این لیست کارهایی است که انجام شده. ما بیش از ۷۰درصد از برنامه­های خود را عملی کردیم.
•من قبول ندارم که کابینه اول خاتمی قوی­تر بود کما اینکه اعتقاد دارم که کابینه دوم قوی­تر بود.
•با احترام به آقای ­دکتر مهاجرانی، به نظر من هیچ وزیر ارشادی به اندازه آقای مسجدجامعی منشا خیر نبوده است.
•من اگر قرار بود کابینه بچینم که به این­صورت نمی­چیدم. در مجلس ششم این دیدگاه وجود نداشت که اگر کسی که ما می­خواهیم معرفی نشود، ما قهرکرده و به خانه می­رویم.
•یکی از مظلومیت­های مجلس ششم و دولت اصلاحات آن بود که رسانه­های عمومی در دست مخالفان آنان بود. این رسانه­ها روز را شب و شب را روز جلوه می­دادند و در مقابل کاری از دست ما برنمی­آمد. تلویزیون حتی تصاویر مجلس را به صورت گزینشی پخش می­کرد. هنگام ترک مجلس توسط نمایندگان مجلس ششم، نرخ بیکاری ازحدود بیست درصد به ۱۱درصد رسیده­بود. تورم کاهش یافته و به ۵/۱۰درصد رسیده­بود. نرخ سرمایه­گذاری خارجی افزایش یافته­بود و... ما برای اولین بار پس از انقلاب رشد اقتصادی نزدیک به ۸درصد را تجربه کردیم. آن هم با نرخ نفت بشکه­ای به­طور متوسط ۲۰ دلار. این اقدامات در حالی انجام شد که کارشکنی­های زیادی صورت می­گرفت. وزیر را در خیابان می­زدند و معاون­وزیر را دستگیر می­کردند، نمایندگان را به زندان می­انداختند و در عین حال مرتب این تبلیغات را مطرح کردند که مردم گرسنه­اند. اگر اقدامات ما سیاسی بود آمارها حکایت دیگری داشت.
•مجلس ششم را به سیاسی­بودن متهم می­کنند در حالی که مجلس باید سیاسی باشد. هم­چنان که مدرس را الگوی خود قرار می­دهند که فردی کاملا سیاسی بود. این فرد مگر چند تا قانون اقتصادی تصویب کرد؟ جز این بود که در برابر قدرت مطلقه می­ایستاد؟ از سوی دیگر شما می­توانید آمارهای سال ۸۳ را با آمارهای کنونی مقایسه کنید تا مشخص شود که ما در آن زمان از چه موقعیتی برخوردار بودیم. دولت نیز امروز در بدترین وضعیت از نظر مشروعیت قرار گرفته، به گونه­ای که علمای ما نیز حاضر به پذیرش رئیس دولت نیستند. ما در آن زمان خدمت آقایان می­رسیدیم و در جریان انتقادات قرار می­گرفتیم و پاسخ­ها و توضیحات خود را نیز به­ آنان می­دادیم.
•برای ما به عنوان نماینده مجلس ششم، همین افتخار بس است که الان مردم در خیابان به ما می­گویند که خدا پدر شما را بیامرزد. ما در زمان شما راحت­تر زندگی می­کردیم. ...تاریخ نشان خواهد داد که هرکدام از مجالس در کارنامه اقتصادی در کدام رتبه قرار خواهند گرفت.
•من اصلا اقتصاد سوسیالیتی را قبول ندارم. من معتقد به اقتصاد بازار آزاد، توام با نظارت دولت هستم...من هیچ وقت شعار چپ ندادم.
•آن زمانی که جناح چپ وجود داشت، من هنوز بچه بودم.
•هیچ حادثه­ای با حادثه ردصلاحیت ۲۵۰۰ نفر از کاندیداهای مجلس برای تعطیلی جمهوریت برابری نمی­کرد. مجلس احساس کرد که با این اقدام، فاتحه جمهوریت خوانده شده­است. دوم این­که عنوان می­شود هدف از تحصن، تامین منافع خودشان بوده­است. ما در همان زمان اعلام کردیم که ما ۸۰ نفر از نمایندگان مجلس، در انتخابات شرکت نمی­کنیم، اما به حقوق ۲۵۰۰ نفر دیگر رسیدگی شود. بر این اساس تحصن تنها کاری بود که قابلیت اجرا داشت.
•اگر در زمان تحصن رسانه در دست ما بود، تمام مردم از آن آگاه می­شدند. اما در آن زمان ما تحریم کامل شده بودیم.
•[در پاسخ به این پرسش که آیا درست است که به سران تحصن پیشنهاد داده بودند که دو روز تحصن را تعطیل کنید تا تایید صلاحیت صورت بگیرد]در جریان تحصن توافقات خوبی انجام شد اما این توافقات اجرایی نشد و حتی حکم رهبری را زیر پا گذاشتند. مشخص کرده بودند که این افراد نباید حضور داشته باشند تا تایید صلاحیت انجام شود. ما هم پذیرفتیم اما برخی نهادهای نظارتی به قرار خود در مورد بقیه تجدیدنظرها عمل نکردند.
•[در پاسخ به این پرسش که در یک حرکت سیاسی، مهمترین مساله، پیش­بینی گام بعدی حرکت است. به­ نظر می­رسد نمایندگان متحصن هیچ برنامه­ای برای گام بعدی خود در صورت نرسیدن به اهداف تعیین شده نداشتند.]این پرسش شما پاسخ دارد، ولی در حال حاضر مایل نیستم درباره آن سخن بگویم.
•اگر روند تعریف نظام در شعار استقلال، آزادی و جمهوری­اسلامی باشد، مجلس ششم چهره تابناکی از نظام نشان داد. به لحاظ تامین منافع کشور، هیچ­کس به اندازه مجلس ششم و دولت اصلاحات به کشور خدمت نکرد. اصلاح­طلبان توانستند آمریکا را منزوی و اتحادیه اروپا را از آمریکا جدا کنند....این مجلس توانست اسلام رحمانی و مروت و اخلاق را ترویج کند. هیچ مجلسی به اندازه مجلس ششم از جان و مال مردم حمایت نکرد. مجلس ششم در طول تاریخ پارلمان ایران اگر نخواهیم بگوییم بی­نظیر، باید تاکید کنیم کم­نظیر بوده­است.